Çfarë është Yoga?
Për Ayurvedan, trupi ka nevojë për sasinë e duhur të ushtrimeve fizike për të qenë i shëndetshëm, dhe e sheh yogën si praktikën më të mirë. Në realitet nuk është vetëm ushtrim fizik, siç e njohim në Perëndim, por është shumë më tepër. Fjalë për fjalë do të thotë “bashkim” me Qenien Supreme, ose bashkim të egos me Veten Hyjnore. Eshtë një disiplinë kryesisht shpirtërore, një art, një shkencë që ofron metodologji praktike për të kontrolluar trupin dhe mendjen. Qëllimi është t’i sjellë ato në ekuilibër, dhe kështu të lejojë meditim të thellë.
Yoga punon me energjinë e trupit dhe bazohet në dy aspekte themelore: “PRANAYAMA” ose frymëmarrja dhe “ASANAS”, pozicionet. Duke kontrolluar frymëmarrjen mendja mund të qetësohet dhe të arrijë gjendje më të larta të ndërgjegjësimit; ndërsa përmes pozicioneve trupi rikthen harmoninë, rrit fleksibilitetin e kyçeve muskulore, tensionet shpërbëhen dhe sjellja përmirësohet.
Si praktikohet yoga?
Joga duhet të praktikohet me stomak bosh, para mëngjesit ose para vaktit të fundit të mbrëmjes, duke pasur parasysh që muskujt janë më të ngurtë në mëngjes dhe më të relaksuar në mbrëmje. Nuk ka nevojë për vende ose pajisje të veçanta, vetëm një hapësirë e vogël në dysheme ku mund të uleni. Eshtë e rëndësishme ta praktikoni në vende ku jeni të sigurt se nuk do të shqetësoheni, pa nxitim dhe me përqendrim. Rekomandohet veshje e rehatshme, pa aksesorë që mund të shqetësojnë ushtrimet dhe mundësisht zbathur. Mesatarisht, 15 minuta frymëmarrje dhe 15 minuta pozicionime janë të mjaftueshme për të arritur sasinë e duhur të ushtrimeve ditore.
Pozicioni Sukhasana
Pozicioni më i famshëm i yogës është SUKHASANA, i quajtur ndryshe pozicioni i gëzueshëm ose pozicioni i lehtë. Shpesh përdoret për meditim ose ushtrime të frymëmarrjes (pranayama). Në këtë pozicion ju jeni ulur në tokë, me shpinën drejt dhe këmbët e kryqëzuara. Këmbët duhet të tërhiqen sa më afër të jetë e mundur me kryqëzimin e këmbëve dhe shtylla kurrizore duhet të jetë e drejtë dhe e lineare me kokën.
Duket e thjeshtë por nuk është e lehtë për tu arritur dhe mirëmbajtur me kalimin e kohës menjëherë, veçanërisht për ata që nuk janë të trajnuar. Vështirësia përballohet nga muskujt e bustit, të cilët duhet të bëjnë shumë punë për të mbajtur shpinën në ekuilibër, jo të mbështetur. Herët e para këmbët ndiejnë dhimbje nga pozicioni i zgjatur, dhe gjunjët qëndrojnë me vështirësi të qetë dhe të përkulur. Megjithatë, me praktikën e përditshme, trupi zbutet dhe fleksibiliteti i tij i stërvitur lejon që ai të mos ndiejë më asnjë dhimbje, përkundrazi të jetë në një pozicion të qëndrueshëm dhe të lumtur. Eshtë në këtë stabilitet që frymëmarrja së bashku me trupin dhe mendjen nuk udhëtojnë në rrugë të ndryshme, por vetëm në një mënyrë: atë të qetësisë, ekuilibrit dhe harmonisë.
